Դիանա Հակոբյան
Պատմությունը կնոջը օտարելով իրենից ինքնաբերաբար նրան ընձեռել է իր իսկ «ուրիշը» դառնալու հնարավորություն, «ուրիշ», որը մինչ պոստմոդեռնիստական պրակտիկայում դիտարկվել է որպես «օտար»: Դիանա Հակոբյանը այն սակավաթիվ հայ արվեստագետներից է, ում գործերում (հակադրվելու փոխարեն) ամբողջանում են «օտարի» և «ուրիշի» մոդեռնիստական միանշանակության և պոստմոդեռնիստական թեթևության տարրերը: Սա է պատճառը, որ Դիանայի գործերը ազդեցիկ են և միևնույն ժամանակ թեթև, բովանդակալից են և միևնույն ժամանակ հաճելի, տեքստային են և միևնույն ժամանակ պատկերային:
Համադրող` Վարդան Ազատյան
Ապրիլ 17 – 30, 2004
