Մասնակից Արվերստագետներ
- Ալի Անսարի
- Մհեր Ազատյան
- Միսակ Խոստիկյան
- Աստղիկ Մելքոնյան
- Արտակ Պողոսյան
- Լուսինե Դավիդյան-
- Հովհաննես Մարգարյան
- Գրիգոր Խաչատրյան
- Արփի Ադամյան
- Մերի Ամիրխանյան
- Ազատ Սարգսյան
- Ժաննա Բաբայան
- Դավիթ Փարադյան
- Սուսաննա Գյուլամիրյան
- Հասմիկ Ավագյան
- Արմինե Ամիրջանյան
- Անի Սեմերջյան
- Մարիաննա Հովհաննիսյան
- Կարինե Մացակյան
- Գայանե Ցոլակյան
- Արմինե Հովհաննիսյան
- Սամվել Բաղդասարյան
- Ազատուհի (Տաթև) Մնացականյան
- Վարդան Ջալոյան
- Ծոմակ
- Լիաննա
- Վարիա Մուսաելովա
- Աննա Հակոբյան
Այն տեղը, որտեղ մենք ապրում ենք, Խորհրդային կայսրության համարյա երկու տասնամյակ ձգվող փլուզման տարածք է: Փլուզումը միայն ավերակներ չեն, չնայած հետխորհրդային տարածքում սովետական ավերակների պակաս չի զգացվում: Այն կարող է ունենալ նաև ավելի անբացահայտ տեսք: Փլուզումը ենթադրում է, որ մարդիկ, հասարակությունը ջանքեր են գործադրում այն կասեցնելու համար, բայց պարզվում է, որ ավելի շատ ջանք է գործադրվում այն կոծկելու համար: Կոծկելու գործընթացի համար մենք գտանք հեգնական մի անվանում՝ ՞Եվրոնորոգում՞: Ապահովված խավի թվացյալ արևմտյան շերտի ետևում, ՞եվրոնորոգման՞ թափվող սվաղի տակ, քայքայվող կեցության ուրվագծերն են:
Հավանաբար այդ պատճառով ՞եվրոնորոգումը՞ այսօր ավելի շուտ հեգնական հասկացություն է. Եվրոպայում /արևմտյան/ եվրոնորոգում չկա: Սակայն դա լավ բառ է նկարագրելու այն բոլոր փոփոխությունները, որոնք տեղի են ունենում հետխորհռդային տարածքում, այդ թվում Հայաստանում:
Համադրողներ՝ Սուսաննա Գյուլամիրյան, Վարդան Ջալոյան
Սեպտեմբեր 13 – 27, 2005
